26-05-2024 Zondag

Vanmorgen de laatste spullen bij gepakt en koffie wezen drinken bij de buren. We kunnen rustig aan doen, want we kunnen pas om 13.00 uur op de camping terecht. Om half een hebben we gestart, de auto geruild van plaats en even later reden we de A15 op. Het was aardig druk op de weg, maar de grootste drukte was op de rijbaan richting Utrecht. Daar ontstond een kilometers lange file die aangroeide naarmate wij er langs reden. Na wat binnendoor gerommel vanaf de afrit Bavel kwamen we bij de camping aan waar we opgevangen werden door een man die vertelde de buurman te zijn, en dat hij waarnam voor de eigenaar welke dit weekeind een familie weekeind hadden. Hij was goed op de hoogte en we konden dan na een praatje gemaakt te hebben ook snel doorrijden en opbouwen voordat het zou gaan regenen. De fietsen waren snel afgeladen en naar de schuur gebracht. De luifel uitgedraaid, de antenne opgezet en de stoelen uitgeladen. We waren gearriveerd en opgebouwd binnen het half uur.

Genietend van een biertje in de zon genoten we van een ploeg mensen die bezig was met een spel met blokjes welke omgegooid moesten worden. Vermakelijk om te zien hoe dat er allemaal aan toe ging. Van lieverlee werd het donkerder en er verschenen buien aan de lucht. Dus de antenne maar laten zakken in de save stand en even later viel de regen met bakken uit de lucht. Flitsen en donderslagen, we hebben alles voorbij zien komen. Zo snel als het opkwam is het ook weer voorbij. En brengen we de avond lezend door. Vroeg naar bed en goed geslapen.

27-05-2024 Maandag

Deze morgen zijn we niet te laat opgestaan, en van plan een fietstocht te maken. Het lijkt dat alles mis gaat, de komoot tablet wil niet starten dus de andere maar meenemen, maar die past niet in de houder, dus dat wordt niets. Het laatste redmiddel is een tyrap, maar die gaat precies over de aan en uitknop, dus gaat dat ook mis. Als de Komoot tablet het weer doet hebben we die maar weer geïnstalleerd en gaan we van start. Er staat een geplande route op via Belgie, maar als we koud vertrokken zijn worden we linksaf een pad op gestuurd wat helemaal blank staat van de regen van gisteren, dat wordt het dus niet.

We besluiten een stuk om te rijden om zo weer op de route terecht te komen. Maar als we een paar keer een koerswijziging gedaan hebben is opeens de geplande route verdwenen en ook niet meer terug te halen. Dus maar via de kaart terug navigeren zonder begeleiding. Nu kom ik er ook achter dat ik de ondersteunende powerbank vergeten ben mee te memen.

De accu loopt hard terug en als we via Alphen weer in het bewoonde gebied komen dan is het weer bekend en rijden we via het Bels Lijntje weer richting camping.

Als we daar in de buurt zin halen we de powerbank op en plannen we nog een tourtje naar Baarle Nassau.

Als ik ergens met vakantie ben probeer ik altijd moordlokaties te bezoeken.

En zo ook deze keer komen we langs De Hoogbraak waar in 2007 het zogenaamde grenslijk werd ontdekt. In dit op de grens staande pand werd het lichaam gevonden wat op een kinderkamer was verstopt in een kliko welke daarna met purschuim was gevuld. Dit geheel was verborgen in een daar getimmerde luchtdicht afgesloten kist en bleek na identificatie negen maanden later het lichaam te zijn van  Katrina Khaniak. De 26 jarige echtgenote van de daar wonende Robert-Jan Breukel. Deze werd daarna tot 12 jaar cel veroordeeld. Het hele verhaal heeft uitgebreid in de pers gestaan in die tijd. Lees hier meer over deze bizarre zaak.

Via wat omwegen rijden we weer terug naar het Bels Lijntje Op de hoek bij het kruispunt Leliestraat/Boschovenseweg bevindt zich een reconstructie van de veertig meter lange centrale antennemast van het draadloze militaire zend- en ontvangststation MN7. Vanaf maart 1915 werd de installatie door het Belgische leger opgebouwd.

Tientallen mensen slaagden erin om de plannen meer dan een half jaar geheim te houden! Voor de aarding werd met de spade een put uitgegraven van drie en een halve meter diep en met een omtrek van 27 meter. De aarding bestond uit zinken platen. Die maakten een hels lawaai bij het vervoer, wat Nederlandse douaniers niet stoorde. Zij namen net hun middagpauze. Een grote partij steenkool werd per trein aangevoerd. De kolen werden niet naar de geadresseerde op het vervoersdocument gebracht, maar naar het zendstation. Omdat de kar niet goed afsloot, was op de weg een breed spoor van steenkoolgruis zichtbaar. Het viel niemand op. Veertig scheepsmasten van achttien meter lang kwamen vanuit Zaandam naar het treinstation van Baarle-Nassau. Een lokale ambachtsman vervoerde de palen per twee of drie met een handkar (!) naar het zendstation. Niemand stelde zich vragen. Na de oprichting van de antennemast werd de zendinstallatie constant bewaakt om Duitse sabotagepogingen te voorkomen. In het begin gebeurde de bewaking door bloedhonden. ’s Nachts werd de omgeving met zoeklichten bespied. Regionale kranten spraken als volgt over ‘de lichtstad Baarle-Hertog’.

Na enige tijd stil te hebben gestaan bij deze geschiedenis rijden we door naar de camping. Juist als we binnen zitten begint het weer te regenen. Dus pakken we de boeken er maar weer bij. s,Avonds maar het verslag bijgewerkt en nog wat gelezen. Morgen weer een dag als alles tenminste mee zit.

28-05-2024 Dinsdag

En wat voor een dag, als we om 07.00 uur wakker worden is het een hele blauwe lucht en volop zon. Eerst maar naar het schijtkot geweest zoals ze in Belgie zeggen, en daarna broodjes gebakken. Samen met wat oud brood van gisteren genoeg om de dag door te komen. Nadat we gegeten hadden en koffie gedronken zijn we de fietsen uit de berging wezen halen en zo rond een uur of 10 alles opgestart om te vertrekken voor een verhard reisje van 27 kilometer heen en weer naar Tilburg.

Voordat we vertrokken kwam de campingbazin even langs voor een praatje, het gaat namelijk niet goed met de gezondheid van haar schoonmoeder, en daar maken zij zich ernstig zorgen over. Als we even later wegrijden bij de camping schieten we de weg over en komen zo op het Bels Lijntje terecht en gaan we richting Alphen. Als we daar aankomen moeten we een stukje door de bebouwde kom voordat we het vervolg van het Bels Lijntje weer tegen komen. Dit is op de plek waar ooit het oude station van deze trein heeft gestaan. Als we dat oprijden zien we na een paar bochten het fietspad voor ons liggen, het is een rechte lijn zover het oog reikt.

Als we enkele kilometers verder gereden zijn langs onmetelijke velden met gewassen en stukken bos komen we aan bij het schijnvliegveld de Kiek. Vrijwel gelijk na het begin van de Tweede Wereldoorlog realiseren de Duitsers Scheinflughafen Kamerun (SF37). In de omgeving beter bekend als ‘De Kiek’.

Er stond afweergeschut, een aantal zoeklichten, een bunker en hangars. Er liep zelfs een spoorbaan waarop een verlicht houten nepvliegtuig via een kabel voortbewogen werd. Door schijnvliegvelden in te richten, willen de Duitsers vijandelijke vliegers verleiden om daar hun bommen op te droppen, in plaats van op het werkelijke doel. Het was de bedoeling dat de geallieerde piloten De Kiek aanzagen voor het echte vliegveld Gilze-Rijen. Schijnvliegvelden waren ook afwerpplekken voor niet gegooide bommen.

Landen met bommen was namelijk te gevaarlijk. Soms waren het ook oefenterreinen. In de bunker op De Kiek vind je zelfs een paar échte oefenbommen! Nadat we dit indrukwekkende monument uit het verleden hadden bezocht klommen we weer op de fiets en reden we richting Tilburg.

Aan het eind van het Belse Lijntje aangekomen zagen we dat het nog 4 kilometer was naar het centrum, dus betekende dat nog 8 kilometer extra. We besloten dat niet te doen en keerden weer terug op het fietspad waar we op de kruising met de Gilzerbaan was het tijd voor een boterham en wat drinken.

Op een daar staande bank was het lekker in het zonnetje , en na enige tijd besluiten we weer verder te gaan en plannen onze volgende stop weer bij het schijnvliegveld waar banken en tafels staan.

Even tijd voor nog een broodje, en een slokje, en op naar de volgende stop bij het voormalige station van Alphen waar we ons tegoed doen aan een BIFI worstje, en met een blik op de cafetaria aan de overkant laten wij ons niet overhalen voor het kopen van een frikandel. Wel hebben we er nog idee in om daar een keer te gaan eten als het uit komt.

Als we nog even een uitstapje rond de kerk hebben gedaan keren we weer terug op het fietspad en komen 2 kilometer verder weer op de camping aan.

We zijn mooi voor de buien thuis. Er komt weer een bak regen aan, dus mooi droog thuis vandaag. De rest van de middag een verslag gemaakt en wat gelezen, en nu om half vijf regent het weer aardig. De rest van de avond rustig doorgebracht, er valt weinig wild te doen hier.

29-05-2024 Woensdag

Vanmorgen eerst maar eens uitgebreid de weersvoorspellingen bekeken. Het ziet er niet goed uit vandaag. Perioden met regen en dan weer een uurtje droog. We besluiten maar om thuis te blijven en komen lezend en internettend de dag door tot……vier uur. De voorspellingen voor de namiddag en avond zijn perfect te noemen.

Zon en droog voor een periode van 5 uren. Dus maar besloten om een toertje naar Zondereigen te maken en dan onderweg wat te gaan eten bij de cafetaria in Baarle Nassau.

Alzo geschiedde, en reden we weg om een uur of half vijf, waarna we de fietsen in het zicht konden parkeren om er zo een beetje controle op te houden. We bestelden een frietje en dat was me toch een berg. Ook nog een fikandel speciaal wat van goede kwaliteit was. Nadat we gebunkerd hadden gingen we weer op weg. Vrij snel bereikten we de dodendraad waarvan er een klein stukje als voorbeeld was opgesteld.

Daarna schoten we tussendoor om de route te bekorten, en via het Bels Lijntje reden we tot de Turnhoutse weg Baarle Nassau en Hertog weer binnen.

Via de oude route rijden we terug naar de camping waar we zeker nog anderhalf uur buiten in de zon hebben gezeten. Daarna verslag gemaakt en nog wat gelezen.

30-05-2024 Donderdag

Vanmorgen om zeven uur uit bed voor de waterhuishouding te regelen, en daarna gelijk maar water opgezet voor de koffie. Terwijl dat warm werd ook maar even gekeken naar de weersvooruitzichten voor vandaag. Het ziet er in eerste instantie niet slecht uit, vanmorgen droog weer, met kleine kans op een buitje. We besluiten om een verharde route te kiezen, dus wordt dat het weer het Bels Lijntje naar Turnhout.

Zover gaan we echter niet, want bij Weelde gaan we langs het vliegveld en dan in de richting van het dorp.

Het is niet vergeven van de bankjes op deze route, maar bij de kerk daar kunnen we even stoppen om wat te eten en te drinken.

Aan de rand van de begraafplaats welke wordt omzoomd door een muurtje zien we buiten de muur nog wat graven.

Een bord er bij vertelt dat daar oorlogsslachtoffers begraven zijn, en ook is er een stukje tekst over hoe zij aan hun einde kwamen. Zo is daar het graf van Hendrik den Boer welke geboren werd op 29 juli 1922.

Hij was van Dordrecht op de vlucht voor de Duitsers, en werd samen met twee ontsnapte Franse krijgsgevangenen onderweg opgevangen door Hendrik Willems in de bossen van de Overheide te Weelde. Bij de bevrijding van Weelde werd hij in de Schootse Akkers op 3 oktober neergeschoten en begraven op het kerkhof van Sint-Jan.

Zo terugdenkend aan de diverse dingen welke we de afgelopen dagen hebben bezocht blijkt deze hele streek een rijk oorlogsverleden te herbergen waarmee ze door deze herinneringen aan de vergetelheid ontrukt worden. Als we terug rijden over de wegen en een fietspad met aparte rijstroken richting de buitenwijken van Baarle Nassau en Baarle Hertog.

De grens is iets wat soms om de 10 meter verwisselt is het nog steeds aardig weer. Wel wat wind, maar af en toe toch wat zon. Terug op de camping maar wat gelezen en S,avonds een filmpje bekeken.

31-05-2024 Vrijdag

De laatste dag alweer om wat te ondernemen, achteraf gezien is het allemaal nog redelijk meegevallen met het weer. Per slot van rekening zijn we iedere dag nog weg geweest met de fiets, en droog thuis gekomen. Het weer voor vandaag ziet er niet goed uit, maar dat is niet erg, eerst maar eens rustig opstarten en dan kunnen we tussen de buien door nog even naar het dorp.

Zodoende komen we hier weer een moordlocatie voorbij uit heel lang geleden.

Het is 14 januari 1872 wanneer de twee Alphense zusjes van Tilburg, Jana en Lieske, vanuit Alphen te voet naar Baarle gaan. Onderweg brengen ze nog een kort bezoek aan de boerderij van Cornelis Verheijen op Boschoven. Daar ontmoeten ze rond half drie in de middag Sjefke van der Zanden, die als zadelmakersknecht bij de familie Baeten in Alphen werkt. Sjefke, geboren op 21 november 1843 in Bladel, tracht al geruime tijd de stukgelopen verkering tussen hem en Jana van Tilburg te herstellen. Echter zonder succes. Jana wil niets meer van hem weten. Zo ook vandaag niet, ondanks al zijn pogingen. Wanneer de zusjes van Tilburg weer opstappen, gaat Sjefke hen even later achterna. Nabij Baarle Boschoven weet hij de meisjes in te halen. Opnieuw begint hij tegen Jana over het herstellen van hun verkering. Wederom zonder succes. Sjefke raakt buiten zinnen en begint als een dolle met zijn zakmes op Jana in te steken, nadat hij haar eerst tegen de grond heeft geslagen. Zus Lieske tracht nog tussenbeide te komen, maar kan onder de moorddreigingen van Sjefke niet meer doen dan wegvluchten, luid schreeuwend om hulp.
Minstens een van de achttien steken moet dodelijk geweest zijn, concludeert later de gewaarschuwde dokter in gezelschap van de veldwachter en de burgemeester van Baarle-Nassau. Diezelfde middag vindt de politie Sjefke in de boerderij van Jan Vaarten op het Pineind. Op 25 april 1872 veroordeelt het provinciaal Gerechtshof van Noord-Brabant in ’s Hertogenbosch hem tot 15 jaar tuchthuisstraf en tot betaling van de kosten van het rechtsgeding van 121,55 gulden.
Na het uitzitten van zijn straf trekt Jefke terug naar zijn geboortedorp Bladel, waar hij op 3 februari 1925 op 81-jarige leeftijd, ongetrouwd, overlijdt. Lees hier meer over deze moord.

Zo zie je maar dat er zo her en der nogal wat gebeurd is waar wij zonder het te weten voorbij rijden. Terug maar weer naar het heden.

Omdat we morgen een beetje vroeg willen gaan rijden willen we broodjes halen zodat we niet zelf hoeven te bakken. En natuurlijk nog wat lekkers na het eten in de vorm van een pappie. Alzo geschiedde, en op de terugweg komen we langs de kringloop, waar we even naar binnen lopen.

Daar vinden we een kleine jus lepel waar we al lang naar op zoek waren voor de prijs van uno euro. Daarnaast nog twee DVD films om in de bus te kunnen kijken. Als we terugrijden gaat het gas vol op de lolly, het begint langzaam te regenen en dat gaat steeds harder. Met gierende banden rijden we de camping op, en zijn voor het ergste van de bui (een paar flinke druppels) binnen. Als we de fietsen in de schuur hebben gezet dan komt er een grote groep mensen aan…..met allemaal fietsen. Dus rap er weer op af en onze fietsen uitgebouwd en vooraan neergezet. Dat scheelt in ieder geval morgen een hoop gedoe als we weg willen en die hele club ligt nog te ronken. Vanavond eten broodje hamburger en een blik worstjes er bij, lekker en toch simpel. Na de koffie gaan we het achteronder inpakken en de antennes naar beneden halen. En als het een beetje meezit dan rollen we ook de luifel nog in. Dan kunnen we morgen na het eten de fietsen laden en bijtijds weg wezen.

Gezien de plons regen die er aan komt hadden we alles mooi voor de bui binnen, nu relaxen en een filmpje kijken. We hebben een hele serie van Floris op de harddisk staan leuke herinneringen aan vroeger met een heeel jonge Rutger Hauer.

1-06-2024 Niet te laat uit de veren vanmorgen, Eerst even eten en koffie drinken, en dan van lieverlee alles stormvast sjorren. Als alles goed gaat en we weg kunnen komen dan loeien we er uit!!